Önümde altý þýk vardý. Ben beþini eledim, birini seçtim. Sonra, elediklerimden biri içimde kaldý. Hala duruyor. Dokundukça sýzlýyor. Kanýyor... Kanýyor... Ve bardaðýmý dolduruyor. Kana kana içiyorum sonra.
Elimde iki þýk vardý. Ben birincisini seçtim. Sonra ikincisi, birincisini elimden aldý. Ben, denizin ortasýnda ki ada misali çakýlýp kaldým. Þimdi ne gelen var, ne giden. Yalnýzým. Ve yalnýz baþýma, koca bir deniz tarafýndan yutulmayý bekliyorum. Kara kýþ kapýda. Rüzgar selamýný verdi. Yaðmur hapisten çýkmak istiyor. Özgürlüðün kapýsýný aralýyor fýrtýnalar. Depremler kýrmýzý ýþýðý bekliyor. Bense çýkmaz bir sokaktayým.
Þimdi tek bir þýk kaldý. O da elediklerimin benden aldýðý intikamýn þýklýðý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuh Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.