*Anadolu’ m
Anadolu’ m, güzel yurdum, sana doyamýyorum
Bir tek çakýl taþýna denk, diyar sayamýyorum!
Sadece bir menendin var, o da, cennet-i âlâ
Ondan gayrý seni hiç bir, yere koyamýyorum...
Edirne’ den Ardahan’ a, ey güzel Anadolu’ m!
Sana nazar etmesinler, kýrýlýr elim, kolum.
Frenkistan asfaltýna, deðer çamurlu yolum!
Öyle deðerlerin var ki, inan sayamýyorum...
Doðusu, ol Nuh Nebi’ ye yurt olmuþ Anadolu’ m
Batýda kaç medeniyet...Merkezi Ýstanbul’ um.
Seni doðru anlatmaya dönmüyor, âciz dilim
Topraðýnýn zerresine, tövbe kýyamýyorum...
Orta Anadolu benim, sülâlemin vataný!
Orda yatar hoþgörünün, vazgeçilmez sultaný.
Gel! Diyerek nicesine açmýþ ta gülistaný,
Sözün bittiði yerdeyim, birþey diyemiyorum...
Güney Anadolu’ m senin, hayraným denizine,
Ovasýnda pamuðundan, yamacýnda muzuna.
Keklik gibi sekip konan, Silifke’ nin kýzýna
Ben bunlardan baþkasýna, ilgi duyamýyorum...
Medeniyetler beþiði, Güneydoðu Anadolu.
Dicle, Fýrat, Þattülarap, hepsinin burdan yolu.
Türk, Kürt, Süryâni ve Arap, hepsi Allahýn kulu.
Tüm insanlarý sevmeye, asla doyamýyorum...
Þenol Kuzey Anadolu’ m, yazýnla, baharýnla.
Yüksek tepelerindeki, boranýnla, kar/ýnla...
Canlara ne canlar katan, horonunla, barýnla!
Eller neden ayrý durur, hiç anlayamýyorum...
Antalya-2006
Halil Þakir Taþçýoðlu
"BÝZÝM ELLER" KÝTABI MEMLEKET MANZARALARI BÖLÜMÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.