Öyle bir yað ki, gözyaþlarýmla birlikte süzülsün en derinlere
Dokunsalar aðlayacaðým
Dokunda dökülsün gözümden yaþlarým
Gökyüzünü sarmýþ gri bulutlar
Her yeri rahmetle sular
Kaldýrýmlarda sessizce aðlayan bir melodi
Kulaklarýmda yankýlanýr bitmek bilmeyen bir acýnýn sesi
Hasretle kokar bembeyaz nefesi
Y a ð m u r !
Gökten inci gibi düþersin
Bazen olmadýk yaralar açarsýn
Bazense durmadan yarayý kanatýrsýn
Aslýnda gözlerimin tam ortasýndasýn
Yüreðimdeki acýmsýn
Ellerimdeki nasýrsýn
Sen hiç bitmeyen yaþýmsýn…
Kalabalýklar içinde hâlâ yalnýzým
Ýçimde ismini bile bilmediðim bir sýzým
Belki de zamansýz gelen gönül hýrsýzým…