GELEMEM CANIM (Düet Şiir)

Yollar uzadýkça, dermaným kalmaz
Gücüm yetmiyor ki gelemem caným.
Bülbüller uçup da bir haber salmaz,
Haftalar geçse de gelemem caným.

Gururum býrakmaz kýrgýným sana
Kin öfke var ama, sevda bir yana
Hasret þurubundan iç kana kana
Beklesen de beni gelemem caným.

Gönül git dese de, gitmiyor dizim
Kitaba sýðmýyor, sevdamýz bizim
Silinmez bir türlü yürekte izim
Korkular býrakmaz, gelemem caným.

Yürekten sevgiyi, alýrmýþ zaman
Sen sen ol sevgini, kaptýrma aman!
Sevdiðin uzakta, halin pek yaman
Duysam da sesini, gelemem caným.

Birgül Afþin

YETER KÝ GEL

Üzülme her hafta gelemem diye
Haftada olmazsa ayda gel caným.
Üç yüz altmýþ beþ’i böl on iki’ye
Sýrala otuz’u say da gel caným.

Bekletme geciken müddet ziyandýr
Güzele kin,öfke,hiddet ziyandýr
Varsa gurur,kibir,þiddet ziyandýr
Onlarý orada koy da gel caným.

Kitap ’aþk masal’ der,yýkar býrakmaz
Akýl ’tedbir al’der çöker, býrakmaz
Korku ’gitme kal’der çeker, býrakmaz
Sen gönül sözüne uy da gel caným.

Yazý,güzü,kýþý bahar zamaný
Yaþadýn bilirsin ki her zamaný
Dinle rüzgârlarý seher zamaný
Uzaktan sesimi duy da gel caným.

Yazan : Abdurrahim Karakoç

Sosyal Medyada Paylaşın: