Kelepçeli ellerimle sana sarýlmak isterken Kokunu hissetmek yetiyor anne Kaç gece göz yaþlarýmý pamuk ellerinle Sildiðini görürdüm anne
Acý bir intiharýn ipi ellerimde seni beklerken Buðulu kentin yalpalanmýþ kaldýrýmlarýnda Zifiri gecenin karanlýðý yüreðime dokunduðunda Bir tek seni özledim ben yokluðunda Adým baþý seni yutkundum caddelerde Sen geldin aklýma Tenin, kokun, sesin, nefesin Bir de canýmý acýtan yokluðun geldi anne
Denize fýrlattým sensiz geçen gecelerimi Bir taraftan yaðmura eþlik etti renksiz gözlerim Sustum, dokunmak istemedim sensiz aydýnlýklara Karaladýðým kâðýtlarda suretin belirdi karþýmda Dinlediðim þarkýlarda çýnlattý kulaðýmý Ýki hece yankýlandý daðlarýn saklý kalan baðrýnda ANNE !
Yoruldum anne Hayatýn en aþifte yanlarý yaraladý yüreðimi Saðlýklý düþünemez oldum kurduðum hayalleri Renklerde kayboldu gözlerimden Buðusu gitti hayatýmýn Kaldým yine tek baþýma avare ortalarda Ellerinin sýcaklýðý kalbimde saklý hala Gel anne kirlenmiþ kentin kucaðýnda Yoruldum ANNE !
Bir bayram sabahý çatlayan ellerinden yine öpmek istedim Hiç bayram yaþamdým ki anne! Kýrlarda senden en güzel çiçeði toplamak istedim Heyhat senden güzel bir çiçek bulamadým anne !
Gök mavisi gözlerin geldi aklýma Yýðýlýp kaldým düþlerimin avucuna Toparlamaya çalýþtýkça kuruyan yanlarýmý Bir Senin varlýðýn ýsýttý canýmý Aç kollarýný ben geldim anne Hayatýn sillesinden yoruldum anne !
Birgül Afþin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Birgül Afşin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.