KATAR KATAR KARA TREN TÜRKÜLERİ
-1-
Kimseye güven yok çaðýnda; polis,
Boþuna deðil alarm sistemleri, kameralar!
Karþýdan karþýya geç güvenle…Güç:
Kirli paranýn þýmarttýðý hayatlar!
Yýkadýðýn çamaþýrlar balkonda is,
Habis ur gibi fýþkýrýyor toplumdan
Hýrsýzlýk, yolsuzluk, toplu tecavüz...
Koca kent özgürüm sanýyor dýþarýda!
Yediðin meyvede hormonlar…
Soluduðun havada karbonlar…
Ýnsanlýða diz çöktüren pavyonlar…
TV’de dizi: Yalan rüzgârý!
Patronlar:
Kalkýnma, hidrolik krikoyla oluyor sanýyorlar!
-2-
Bak, sana söylüyorum;
Bunlarýn hiçbiri önemsiz deðil!
Bu, aþk acýlarý var ya,
Hüzünlü açmalar
Ve çoðaltmalar;
Eksilte eksilte içimizdekileri…
Bu, kardeþi kardeþe uzak düþüren,
Gitmesiz gelmesiz;
Aykýrý yalnýzlýðýmýzdaki kent mozaikleri!
Duvarcý ustasý deðilim,
Öremem deme!
Görmelisin,
Gönülden gönüle,
Aramýza konulan yükseltileri!
Ýþte, dýþýmýza kapandýk!
Sadýk bir köpek gibi bekliyor,
Ellerimizle beslediðimiz kimsesizlik,
Ýçimizdekileri!
Bak, sana söylüyorum;
Bunlarýn hiçbiri zenginlik deðil!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.