Suskuma Kırılır Sabrım

uzaklara yakalanýr aniden gözlerim
yanar kara bir sevda içimde
bakýþlarýmdan uzak
asýlýr kirpiklerime mazi
içten bir ah
küle döndürür beni
dudaklarýmda üþür nefes

geriden bakar suretin heyhat
çehren bana dönük
göðün çerçevesine çakýlýr
soluk bir vuslat
renksiz bir mavi süzülür
gözlerinden ebemkuþaðýnýn
manasýz bir bakýþ salýnýr boþlukta

ey ulaþýlmazým
beni çaðýrýr mýsýn bulutlara

susarým dilim lal
beklerim gönlüm aþikar

aðýrdan bir heyecan
içten vurur seni pencereme
cesaret alýr hislerim
ellerim
uzanýr gecede saklý bir sabaha
ey el deðmemiþim
içimde sen sustukça
kudurur yüreðim
koþmak ister uzaklara

yüreðim ince bir kaðýttýr ucu yanýk
ve sen kalem olursun
yazarken kýrýlýr kelimeler
heceler sancýlý düþer satýrlara
yazarým
yazarým da
yazdýkça seni yaralar kalem

hummalý bir bekleyiþ
okunmamýþ mektuptur oysa
asrýn tozlu sandýðýnda
bir daha geriye dönemediðim
geçmiþim gibi
açsaydýn o kapalý naðmeyi
bilirdin çaresizliðimi

hatýrla gülüm
gölgelerde sever güneþsiz her gün
ah nasýl bir að ördün
karanlýðýnda çürüdüðüm zindanýn

bitmeyen bir þarkýydýn dilimde
ve yarým kalan bir þiir yüreðimde
susma konuþ
konuþ ki
inanayým yalan da olsa sözlerine

ne olur
beni bir bahar geleceðine inandýr
bu benim sonsuz memnuniyetim olacaktýr

seni beklerken kumsalda
pelikan hüznüyle
kanar içimde mavi bir umut
düþer keder yollara
uzanýrým
uzanýrým da
dokunamam hiç bir yerinden aþka...





Sosyal Medyada Paylaşın: