BÝLSEN ,BEKLETMEZDÝN "MAVÝ" NÝ....
benim adým yalnýzlýk....
hasretin vurur beni dört bir yanýmdan
zamansýzým...
korkaðým...
ölüm gibi sustukça susuyorum..
lâciverde kesmiþ donuk bakýþlarým
intihar yüklü gözlerle bakýyor güvercinlerim saçaklarýmdan
yüreðimdeki son yaprakta üþüyor...
çeker giderim gecenin bir yarýsýnda
“gitme..!” desen ne olur..?
hadi,.
tut beni "Sen" yanýmdan
boþluktayým…
geceye yazýyorum sevdamý siyah siyah,
kimse okumasýn Senden baþkasý diye...
ayrý ayrý hayatlarýn soðuðunda üþüyorum
firar eden kelimelerimin çokluðunda kovalýyorum kendimi
ve
geç kalýþlarýma birikiyorum..
avucumda kokundan hayâli bir kaç papatya…
sessiz hüzünlere sýðdýrdým direnen gözlerimi
küf kokan yalnýzlýðýma yaðmurda deðmiyor artýk..
sana uzattým bak avucumu,orada birkaç çiçek ,
birkaç böcek ve bir sevda artýðý..
benim adým mavi yalnýzlýk
ve bekliyorum hüzün yüklü tebessümlerimle
ama gene yoksun..!
sen hiç bekleyen olmamýþsýn....belli..
bilsen ....bilsen bekletmezdin "mavi"ni
þimdi,
gül kokan bir kalbin kýrýlan mavisiyim...
þimdi,
gül kokan bir "mavi"yim