Hüznü Bol Bir Sevdayı Çakıyorum Yüreğime ılıkyağmurlar
Hüznü Bol Bir Sevdayı Çakıyorum Yüreğime
öyle kopuðum ki… öyle çaresizim ki.. öyle dipteyim ki. Sana çok ihtiyacým var… git-gellerdeyim.. ha düþtümmm…ha düþeceðimmm.. öyle sýnýrdayým kiii…. öyle uçtayým kiii…. Yangýn..yangýn yeri yüreðim..alev alev yanýyor.. hayatýn aralýklarýnda kaybediyorum gene kendimi dün gibi çaresizliðime aðlýyorum iç çekerek ellerim bana isyanlarda…týpký gözyaþlarým gibi…
pýnarlar gibi yudum yudum aksan bana… kelimelerin þebneminde damla damla konsan bana… alsan beni.. yep yeni paragraflar kursan, sonu açýk kalacak yep yeni parantezler açsan yüreðinde… yada; yada koparýppp alsan Senden kalanlarý bu bedenden.. yanýyor… alev alev yanýyor çýktýðýn yer…
kanýyor, atar damar gibi týk týkk týkkk..durmamacasýna.. parçalýyor bütün çeperlerini Senle dolu yüreðimin… hüznü bol sevdanýn harabeye döndürdüðü bu virânenin tepesinden yükselen dumanlarý çekiyor …çekiyorrr.. çekiyorumm katran karasý olan ruhuma ruhuma… yaktýn beni…yaktýn…. çaresizliðime, Sensizliðime aðlýyorum kirpik arasý mola veremeden dolu dolu aðlýyoruz; bütün beden katýla katýla…sarsýla sarsýla…. yýkýlana kadar aðlýyoruz.. mutluluk öznesinin ruha yansýmasýný tammm hissettim …derken neden hep ters eser, nerden çýkar bu soðuk rüzgâr, neden hep bana,hep bize doðru eser..? neden dirseklerimizi masaya dayayýp, ellerimizin içine aldýðýmýz yüzümüzdeki o sýmsýcacýk bakýþlarýn ardýndaki o inanýlmaz hâz, tarifsiz heyecan ve mutluluk “hiçç bitmesin”derken, biter..? ? neden hep maskeli süvari çýkar karanlýktan; kara pelerini,kara maskesiyle..? neden ona toz kondurtulmaz da,bir çýrpýda yok oluverir, atýlýverir az önceki sevgi dolu bakýþlar bir kenara?
Offfff… Çaresizliðimi, Özlemimi, Göz yaþlarýmý hisset….
Hüznü bol bir sevdayý çakýyorum yüreðime yüreðime yumruklarýmla..