En güzel bir sevgi Masalı
Ýkimizin Masalý
Sen bir çiçek olsaydýn sevda çöllerinde
ömrümce yaþ dökerdim kurumayasýn diye
seni yalnýz güneþin aklýðý
güllerin sýcaklýðý ile beslerdim
ve mehtabýn büyüsü ile süslerdim yapraklarýný
her sabah kýzýllýðýnda yeniden koklamak için…
Sen bir defter olsaydýn, ben kalem olurdum
seni düþünür, seni yazardým gece gündüz þiirlere, romanlara,
daðlara, bulutlara, rüzgarlara
elimin ulaþtýðý, gözümün gördüðü heryere seni yazardým
dilime destan, yüreðime mühür kazardým
bir ömür seninle yaþamak, seninle yaþlanmak için…
Sen bir ceren olsaydýn avcýlarýn önünde
sevgimi siper ederdim vurulmayasýn diye
yaralarýný rüzgarýn diliyle okþar
güllerin eliyle sarardým
ve seni daðlarýn moruyla gizler
pýnarlarýn diliyle seslerdim
kem gözlerden, katý yüreklerden korumak için…
Sen bir çoban olsaydýn sürüler peþinde
kalbimde taþýrdým hep yorulmayasýn diye
ve kavalýný rüzgarýn nefesi ile üfler
çaðlayanlarýn sesiyle dinlerdim
her gece ayýþýðýnda duygularýný okþamak için…
Sen bir kardelen olsaydýn daðlarýn eteklerinde
ben yaprak olurdum rüzgarda titreyen
dört bir yana kokular saçar dururdum
her dem aþkýn ile sarhoþ olmak için…
Sen bir dal olsaydýn, ben toprak olurdum
sen bir göl olsaydýn, ben ýrmak olurdum
kalbine akardým gece gündüz
senden uzak kaldýðýmda aðlar dururdum…
Sen güneþ olsaydýn, ben dünya olurdum
dönerdim ekseninde durmadan
her sabah, her akþam yeniden buluþmak için…
ve saçlarýný gökyüzünün mavisi ile yýkardým
her dem güzelliðinden sarhoþ olmak için…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.