Öyle bir þeysin ki sen sevgili,
Ýþte tam þöyle bir þeysin;
Birbiriyle iliþkisi olmayan cümlelerden kurulu,
Þiir demeye bin þahit ister gibisin...
Sen varya sevgili;
Bir gece yarýsýnýn en körkütüðüsün sen...
Gözlerin kör, kalbin bir kütük gibi, aþkýn yarým,
Sözlerin desen geceler gibi insanýn kaçan uykusunun peþinde...
Bir kitabý sonuna kadar okuyup, bitirmeyi hiç beceremedim!
10 - 15 sayfa sonra, yarýn okurum diye,
Kaldýðým yere bir takvim kaðýdý koydum, koyuþ o koyuþ...
Sonra aradan bir çok ay geçti,
Baþka bir kitaba heves ettim,
Sonuçta yine kitabýn ortalarýnda bir takvim kaðýdý...
Ya gerçekten ben kitap okumayý beceremiyorum
Ya da kitaplarýn sonunda bir bok yok...
Tam tadýnda býraktýðým bir aþkým
Ve tadýnda býrakamadýðým bir yalnýzlýðým var...
Tadýný kaçýrdýðým hayatýmýn þu günlerinde;
Tadýna doyamadýðým sevdamýn hasreti var...
Tatsýz bir hayattan tat alamamýþ bir canýmýn,
Tatlý mý tatlý bir kalbi var...
Düþ kýrýklarýyla dolu düþsüz bir düþ düþün ki;
Düþlere inanmayan bir sevgili gibi,
Düþeni tutmayan bir el gibi,
Düþmüþe varmayan bir ekmek gibi...
Bir sevgili düþün ki sevgili;
O sevgilinin gözleri seninkilerden olsun.
Sevgiliyle sevgisiz günlerin dolsun.
Sevgiliyle yaþayýp, sevgiliye hasret kalan yüreðin solsun.
Yaþlý bir köpeðin körpecik günlerine dalýþý gibi,
Eski bir gelinliðin, gencecik bir vücudu özleyiþi gibi,
Mahalledeki son sokak lambasýnýn da patlamasý gibi,
Yaþlý, eski ve karanlýk günlerin olsun...
Uyuz bir atý düþün ki; kendine hayrý yok.
Kuduz bir iti düþün ki; hiç bir þeyine garantisi yok.
Yoklarýn varlýðýnda yoklukla varlýk arasý gidip gelen gençliðimi düþün ki;
Bugün varsa yarýn ya var ya yok...
Öyle bir yokun olsun ki; yok mu var mý hiç bileme.
Bildiklerini hiç unutma, ama hiçbirisini de hatýrlama.
Yýrtýk bir eski terliðin kaderine benzesin ömrün.
Hep yedekte kal, hiç kullanýlma ama atýlma...
Bir mezara benze hiç kazýlmamýþ bir mezara.
Yaralý bir ceylanýn atan kalbine benze, ölmeyi bekleyen.
Yaðmuru bekleyen bir sülük ol, ortaya çýkmayý bekleyen.
Bekleyen ol, bekle, bekle ki beklediklerin gelmesin...
Bir þiire konulmayan bir cümle gibi kenarda kal.
Yol kenarlarýna konulan çöp tenekelerine benze.
Bir söze benze küfürlerle dolu, günahlarý bol.
Bir ayýba benze, utanmak ol, kirlenmek ol, ölmek ol...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.