BİZİM
Her çiçeðin özünü el yese de
Arý bizim, petek bizim, bal bizim.
Gülistanda, kel kargalar ötse de
Gonca bizim, bülbül bizim, gül bizim.
Eksik olmaz meyveliye taþ atan
Výz gelmeli inanana taþ atan
Her dalýnda çeþit çeþit kuþ öten
Aðaç bizim, yaprak bizim, dal bizim.
Yas tutarak için için aðlayan
Dalgalarý tokuþarak çaðlayan
Kýyýsýnda Yunuslar’ý eðleyen
Deniz bizim, ýrmak bizim, göl bizim.
Ölüm ile yaþamayý denk eden
Al kanýný, al bayraða renk eden
Bu toprakta asýrlarca cenk eden
Kýlýç bizim, kalkan bizim, kol bizim.
Kara taþýn masat edip bilenen
Bebek iken höllüðüne belenen (*)
Þehitlerin kaný ile sulanan
Vatan bizim, toprak bizim, el bizim...
Hanifi KARA
(*) Höllük: Bebeklerin altýna konan toprak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.