ŞEREF(SİZ)SİNİZ
Gül dalý dururken, kel karga gibi
Çöplük dittiyseniz, þeref(siz)siniz.
Ebu Cehil gibi, hem de bilerek
Hakk’a çattýysanýz, þeref(siz)siniz.
Hayatý baðlama, þansa, düþeþe
Bâtýl güçlendikçe, olma dört köþe
Dalga/dubarayla, eðer her iþe
Hile kattýysanýz, þeref(siz)siniz.
Olur mu ülkede, ikinci bayrak?
Verilmez düþmana, kuru bir yaprak
Çýkarýnýz için, bir karýþ toprak
Eðer sattýysanýz, þeref(siz)siniz.
Her gün çoðalýyor, ilahsýz ölen
Bir de utanmadan, arsýzca gülen
Pipetle, hortumla, haramdan gelen
Lokma yuttuysanýz, þeref(siz)siniz.
Her þeyini ada, o ilah için
Güzel amel iþle, tek Lillah için
Geceli/gündüzlü, sýrf Allah için
Hizmet ettiyseniz, þeref; (siz)siniz…
Tek þeref; (siz)siniz, þeref; (siz)siniz…
20/02/’11
Hanifi KARA
Not: Sakýn ha, hiç kimse bu þiiri bu günkü iktidar için yazýldýðýný zannetmesin.
Yanlýþ yapan tüm hükümetleri ve kiþileri kapsamaktadýr. Lütfen yorumlarýnýzý ona göre yapýnýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.