Sabah; Týk, týk, týk diye bir ses Tül’ün arasýndan süzülüp; Meraklý, bitkin bakýþlarla, bakýyordu odama!
Oysa dýþarýda, Kar, tipi, ayaz, Don vardý, hali hazýrda!
Acaba nedir diye; Þöyle kalkýp, bakýnca cam’a Bir de ne göreyim? Gagasý, soðuktan donmuþ Tüyleri tipi’den seyrelmiþ, mevsimini kaybetmiþ, bir serçe duruyordu, tam karþýmda!
Al beni içeri ’ne olur’ der gibi; Bakýyordu gözlerime, gözleriyle Açtým pencerey(m)i, aldým içeriye Sanki, teþekkür eder gibi gülümsedi! Kondu omuzuma.
Bir sýfýr, yenik düþtüm der hayata, hep kaybedenler! Oysa ben, bir hayat kurtardým, daha kýrýlmamýþken kanatlarý...
19 Þubat 2011 Cumartesi Adnan Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adnan Bilgiç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.