temmuz çaðýnda çalmýþtým aþkýn hazinesini melekler bahçesinde dilek aðacýnýn altýnda uyuyordu, korkarak öptüm alnýndan dilimi azat eyleyip kalbimi kalbine koydum böyle baþladý Leyla devri.
þöyle baþladý aþk; bir nilüfer gördüm uzak gölde çölde bir serap serapta bir gerçek, ikiye böldüm yüreðimi sevginin asasýyla sabah þaraplarýný içerek sýrat köprüsünden geçerek sevdim ben.
aðlayan gözlerimizden çaðlayan yaptýk denizlere kattýk pak nehir gibi, sahibimizi aradýk gece göklerinde ne dualarýmýz eriþti ne de bir yatýr tuttu elimizden!
þimdi dizeler eksik sesler suskun çirkinleþti mýsralarým sayfalarda artýk sevemiyorum i mgeleri öldükten sonra þiirimin güzeli!
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.