Öykümüz Ölüm

Ve ölüm...

Derin bir yara
Ýçli bir sükût.

Bir gidiþin tezahürüdür göz açýp gördüðüm
Vuslatý ýskalayan bakýþlarýmýn
Sýlasýz türküsüdür
Tefekküre meyleden.





Sâlânýn elifi
Ölümün tercümaný
Kadavranýn kundak kundak ninnisi
Musallanýn beþiði...



Çaðýrýr beni aðýt dolu düðüne
Bir çýnarýn kuruyan budaklarý…





Hüznümün perdesinden
Çizer ahým çehrenin desenini...

Sýzýlarýný alýp güvercin paçasýndan
Zimmetime geçirdim çaresizliði
Ceplerimde sabýr taþlarým
Sapanlar yüreðimi…




Dilime adýný sürdükçe
Böðrüme tüneyen özlemin hýçkýrýr
Pür titrek yürek yerim
Gölgesiz sükûnetim…





Düþmüþ alnýma perçemi hasretinin
Anýlar söz demliyor keke
Göðsümün yarasýna...


Sonra...
Bir çobanýn acý soluðu düþüyor duyularýma
Hüznüm yokuþ yokuþ sýralanýyor ýrmak boyu
Kaval sesiyle topluyorum geçmiþin gölgesini
Nicedir resmimiz hüzün
Öykümüz ölüm…

■

Sosyal Medyada Paylaşın: