Kirpiklerinin katilim olacaðýný bildiðimden Öptüm gözlerinden bir yaðmurla Düþlerine gökkuþaðý düþürdüm sen uyurken Öptüm ama ýslak bir bulut gibi Tam bu gün ozan oldum ve þair kendimce Milyon defa seni seviyorum yazdým Söylediklerimi saymadým sayýkladým Elini kýskandým bir yeþil elmadan Duruþunu gölgesiz boyundan ýþýyan mavi mum En çok ayak seslerini kuþlara inat Bin doksan beþ gün artý yedi saat dokuz dakika Bir ömrün kum saatinde en uzun nefes Amog bir koþu avuçlarýmda yüzün Ama kutsal bir uçurum avuçlarýmda yüzün Ama menzili ateþten duvar avuçlarýmda yüzün Soydum Aþký liflerinden
Hiç bir sözcük dýþarda kalamsýn sana dair Hiç bir kelime üþümesin avuçlarýmda Bu son þiiri þubatýn yanýlsama olmasýn Aðýrlýðýmca sana düþtüm aðýrlýðýmca seni düþtüm Ben aþkýn girdabýnda yýkarken yeryüzünü Bir tek sanadýr sevdam sanadýr düþüm
Beyaz sesli harfleri as boynuna Katre katre ilmik ilmik ellerin lila Uyansýn leyli karanfil kuþlardan önce Sen sevgili sabahým yokuðu erken Uyu göðün çatýsýnda sýcak mavi Uyan güneþin rahminde mor kýzýl El yapýmý tanrýlar beklesin eþiðini Ateþin yemini öpsün kavlimiz söz söz söz Zaman ve hayat paradoksu bu Dili bitimsizdi seni sevmek bil fiil Gamzelerinde bir ben kalsýn Aþk Senden bana yokluðu vuslat...
Benden de sana bir leyli þiir
--- Üç defa 17: þubat
--- CÇ_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumali Çorbacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.