*O Gözler
Eritti o gözler beni, sanma bu sînede can var...
Bir gül bahçesiydi geçen, yanýmdan gül kokusuyla.
Kalbime bir koy baþýný, duy ne biçim heyecan var,
O ne güzellikti öyle, yumuþacýk dokusuyla...
Haydi gönül dayan da gör, bu âfete can dayanmaz...
Bir kez baksa göz ucuyla, billâhi bu can da yanmaz.
Nerde bende öyle bir þans, uyuyan bahtým uyanmaz,
Ya bakmazsa diye hergün, eriyorum korkusuyla...
Gitti, bahar gözlüm gitti, onunla baharým bitti...
Bir gidiþiyle kalmadý, sönmez ateþlere itti.
Beni sýcak yazlar deðil, giden o gözler eritti,
Þimdi her gün ýslýk çalýp, geziyorum türküsüyle...
Antalya-2009/5
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.