Dokun kalbime,
Yalnýzca yüreðinle...
Ýnsan eli,
Hoyrat gece ayazlarýnda
Ya da,
Suskun buharlý güneþ doðumlarýnda
Bir parça ekmek,
Bir yudum su
Ve bir kaç kuruþ için siyaha boyanýr.
Cehaletini öfke ile maskelemeye çalýþanlardan
Olma hiçbir zaman.
Hayatý alnýnýn teri ile kazanacaksan,
Ýçindeki kýrýntýlarý toplayýp,
Ýçlerinden iyilerini ayýklayýp,
Paylaþacaksan merhametinden,
Gel!
Bakýþlarýnla deðil,
Yüreðinle dokun kalbime...
Eðer ruhunu beyaz tutmayý
Baþarabilmiþsen,
Bunca sene...
09/04
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.