Þehir
Kan aðlýyordu...
Belki biraz
Kar yaðýyordu...
Kitaplar
Baþ ucumda duruyordu...
Ben
Sayfalardan ruhuma bakýyordum...
Aynalardan
Seni görüyordum...
Kalemlerimden mürekkep deðil
"Sen" akýyordun...
Þehrin kanýna bulanýp
Sýðýndýðýn kar beyazlýðýyla camýma her çarpýþýnda
Bir kere daha üþüyordum...
Bir kere daha titriyordum...
Tuhaftýr ki,
Bir kere daha eriyordum!..
Eriyip suya karýþan yanlarýmda
Yeni yeni "sen" ler yüzüyordu...
Seni
Bardaklara doldurup içiyordum...
Seni
Þýrýngalara doldurup
Damarlarýma enjekte ediyordum...
Yokluðunda
Yokluk krizlerine giriyordum...
Eroinimdin...
Beni
Kendine esir ediyordun...
Bense yalnýzca
Altýn vuruþunu bekliyordum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.