Aðladýðýný hiç görmedim
Ama çok hissettim...
Sadece dört saat baktým
Gözlerine...
Derinlerindeki acýyý gördüm,
Ama aðladýðýný
Hiç görmedim...
Sesinin titrediðini duydum,
Ama hýçkýrdýðýný
Hiç duymadým...
Acý dolu kahkahalar attým sana,
Hep sahte gülüþler telefonlarýmda...
Sen beni
Bir kez bile aramadýn...
Ben
Senin aðladýðýný hiç duymadým...
Uzun süredir
Sesini de duymadým...
Uzun süredir
Kendi gözyaþýmý bile görmedim...
Uzun süredir
Bakmadým hiçbir göze
Ve uzun süredir hiçbir yüzde
O huzur dolu gülümseyiþi görmedim...
Yaþlandým...
Kök saldým...
Damarlandým...
Ve kurudum...
Sadece dört saat baktým
Gözlerine...
Sadece dört saat...
Dört saat nefes aldýn
Sadece...
Ben
Senin aðladýðýný
Hiç görmedim,
Sen benim gözyaþýmý
Bir kere bile silmedin...
Yüz yýl önce
Nefret ettim senden,
Yüz yýl önce
Baðrýma bastým...
Yüz yýl önce
Kucakladým seni sevgiyle,
Yüz yýl önce
Terk ettin beni...
En son yüz yýl önce
Düþtü incilerim gözlerimden...
Yüz yýl önce
Çýnladý sesin kulaklarýmda,
Yüz yýl önce
Dans etti dudaklarýn dudaklarýmda...
Ben
Senin aðladýðýný
Hiç görmedim...
Hiçbir zaman
Aðlamaný da istemedim...
Gülmek hiçbir zaman
Hiçbir insana sana yakýþtýðý kadar
Yakýþmadý çünkü...
Ben
Senin aðladýðýný
Hiç görmedim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.