Adımlar, Adımlar Gölgesini
Alnýmýn pasýna yas’lý olsa da dilim, aldýrma diyemiyorum avuntularýn gece karasý damlalarýna…
Büründüðüm sessizlikte
Titriyor kýlcal yaprak
Ellerimde suç ortaðý bir beyaz mendille,
Bin hece susup küskünlüðümü
Bir cümle döküyorum terli yankýlarýmý…
Kelamýn gülruh’u hasrete lehçe dökünce
Ayaklanýr ruhun gölgesi
Geceden engin yansýsýyla
Bir içim hüzün sürer /tükürülmüþ isyanla
Gözyaþýna benzeyen…
/Kaçýp benden
Ýçime atýp beni
Yol almak bana kalan
Son güne ölesiye/
Adýmlar yorgun
Adýmlar gölgesine mülteci
Adýmlar, adýmlar gölgesini…
Hasret giydikce geceyi düþlerimize
Kendinden uzak
Kendinden kaçak yaþamak kadar zormuþ yorgan altýna sýðýnmak
Kendimi avuttuðum virgüllere dayanarak /bir yastýk
Bir nokta miktarýnca aðlayarak, ömre bahaneler sunarak dalgalanýyorum
Bir tebessüm açýyor gecenin gamzeleri
Batýyor yüreðime kurutuþmuþ güllerin dikenleri…
Kendimi duyuyorum kirpiklerimin yankýsýnda damlayan ten tuzuyla
Köpükleniyorum ay ýþýðýnda þarkýlara
Bir hecede unutup kendimi
Bir ahdan ibaret parçalanýyorum
Bir avucun nasýrlý ayasýnda…
Ölmeliyim diyorum
Evet
Evet ölmeliyim
Herhangi bir masalýn
Herhangi bir daðýnda /adý kaf olmayan
Gün doðmayan bir uçurum yamacýnda
Pepuk kuþu çýðlýðýyla
Yalýnayak ve yoksul
Sönmeliyim bir yerde
Sigarayla diz dize…
Uykumun dudaðý dökmeden kusurlarý
Bir ayet miktarýnca kilitlenmeliyim perde arasý
Soðuk bir künyeye ahdimi vasiyet býrakýp
Süt d(ü)iþlerimi aramalýyým
Altý yaþýnda kalmýþ yüreðimin çoraklýðýnda...
Ölmeliyim diyorum
Diyorum ya
Hala ölmediðimdendir
Kelama sayfalarca selamým
Sayfalarca ölesiye gün yüzüne cihadým…
Bir an bir yerde
Bir öksürükle
Son bir nefes tanýdýk gazellerle…
Ölümü sevecek kadar yaþar mý insan?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.