Bir sýkýmlýk þiirin var.
Ýster þimdi, ister sonra...
Çirkin gönlün bilir, tercih senin.
Sen ne zaman dersin ki; þiirimi istiyorum.
O zaman ki ben þiirini yazarým.
Þimdilik bana müsade, ee yolcu yolunda gerek.
Hiiþt! Düþürme suratýný hemen, gül biraz!
Biliyorsun gitmemek için atmadýðým takla,
Yapmadýðým þaklabanlýk, delilik kalmadý.
Bir þeyler hep eksikti senin için, uyuþmuyorduk.
Zaten sen beni hiç sevmedin, ben kuruntu yaptým.
Ne zamanki gözlerini gördüm, vurulmuþa döndüm.
Ne vakitki gülümsedin bana, o an aklýmý aldýn.
Ama þimdi gerçekleri görmekteyimki, hepsi benim hayalimdeymiþ.
Kýzmamaktayým sana, hatta hak bile vermekteyim.
Ýþte isteyipte demeye cesaret edemediðini yapmaktayým.
Bir þiiri yýrtar gibi yýrtmaktayým yüreðimdeki senleri.
Sen bana git diyemedin, belki acýdýn belki de sen gidecektin.
Þimdi ben gitmekteyim, gidiyorum aha iþte yalnýz kal.
Ben keþke demedim hayatýmda hiç.
Seni keþke bu kadar sevmeseydim de demiycem.
Piþmanlýk sevmeyi bilmeyenlerin iþidir.
Görmekteyimki piþmanlýk denizine düþmüþ gibisin.
Sevmeyi beceremeyen, sevilmeyi haketmeyen birisine yakýþaný yapmaktasýn.
Þu an gülmelisin, mutlu olmasýn çünkü ben,
Yani baþ belan, sorunlu adam gitmekte.
Zil takýp oynamalýsýn, sevinmelisin.
Bir þey diyecek gibi bakmamalýsýn bana.
Giden bir yiðide birþey denemez, hele ki gitmeyi kafasýna koymuþsa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.