*Kendimden Geçiyorum
El âlem kýþa hayran, ben bahara vurgunum!
Karlar kalkýp kaçarken, kendimden geçiyorum.
Herkes gülün derdinde, bense hâra vurgunum
Dallar çiçek açarken, kendimden geçiyorum...
Papatyalar kar gibi, kaplamýþ saðý, solu
Zümrüt gibi çimenler, gelinciklerle dolu
Menekþeler süslemiþ, kýrlara giden yolu
Kýrlangýçlar uçarken, kendimden geçiyorum...
Kelebekler uçuþup, gökkuþaðýna dalmýþ!
Ondan kýr çiçekleri, ne güzel renkler almýþ
Bülbüller gülistanda, zevkten dört köþe olmuþ
Güller koku saçarken, kendimden geçiyorum...
Kuzular doldurmuþlar, yalaklarýn boyunu
Karaman koyunlarý, hazýrlýyor oyunu!
Güzeller sýra, sýra, pýnarlarýn suyunu
Eðilipte içerken, kendimden geçiyorum...
Mini mini çocuklar, tarlalarda koþuyor!
Herkes gülüp eðlenip, neþelenip coþuyor!
Karýncalar þevk ile, yuvalardan taþýyor
Arýlar bal seçerken, kendimden geçiyorum...
Kýrlangýçlar yuvayý, yapmýþ çamur sývayý.
Turnalarýn sesleri, kaplamýþ mâsivâyý.
Güvercinler yýkýyor, pencereyi, söveyi!
Kuþlar konup göçerken, kendimden geçiyorum...
Bulutlar aþka gelip, yaþlarýný döküyor...
Benim þu deli gönlüm, bahara diz çöküyor
Çiy doldu tüm çimenler, yine þafak söküyor
Bahar gelip geçerken, kendimden geçiyorum...
Antalya - 2011/02
masiva: dünya ile alakalý þeyler,
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.