Sevmek, aþýk olmak iþmiþ anladým.
Karþýlýksýz sevmek saçmalýkmýþ yaþadým.
Gönül iþlerini artýk býraktým.
Çekildim köþeme, bundan sonra inzivadayým.
Kutluyorum beni emekliye çýkaranlarý.
Beni böyle konuþturanlarý.
Bu halime sebep olanlarý.
Bütün herkesleri hiç ayýrmadan kutluyorum.
Yokum artýk gönül oyununda.
Ne ebe olurum ne de baþka bir þey.
Ýzleyici bile olmam bundan sonra.
Ýnanmýyorum çünkü aþka, bütün bunlara.
Çok sevdim de ne oldu?
Bir aferin diyen mi oldu?
Hepsini geçtim; sevdiðin için deðdi mi?
Boþver, bu konuda konuþmak bile gereksiz oldu!
Ne istedim sanki ben?
Sevdim, bir kere de sevileyim dedim.
Unut gitsin, demedim farzedin.
Ben seni bile artýk sevmem, terslerim...
Ýnanmýyorum artýk sevmeye, sevilmeye.
Yokum güzelim!
Bir yalanmýþ hepsi.
Çok boþmuþ sevmek kelimesi.
Yokum artýk yok, bitti hepsi!
Getirin aþk þiirlerimi, yakacaðým hepsini.
Hep yalan yazmýþým.
Boþ þeylerle uðraþmýþým.
O kalem nerede, o kalem?
Getirin, onu da getirin!
Onu da kýrayým da; bitsin bu hikaye...
Bitsin...
Hep yalan yazmýþým.
Boþ þeylerle uðraþmýþým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.