Ýhlal
Ýnsan kendi içinde bir ve beraberken
Umudun mevkisinde yaþar ve büyür
/
Ýyilik eline gelmeden diline düþmeden
Yüreðinin pervazlarýna inmeden daha
Hiçbir sebep bahar ya da hazan deðilken
Neþe ve hüzne dair söz söylenmemiþken
Müteþebbis bir tebessüm deðilken gökyüzü
Gözyaþýyla yaðmalanmýþ maðlup deðilken
Ýnsan yeni bir güne doðmuþsa umutla
Doðmuþsa gölgesiz renklerin hevesleriyle
Ve coþmuþsa içi müteharrik seslerle
Bir de mahni tadýnda sevmiþ sevilmiþse
Görücüye çýkarmalýdýr sesinde ki sevinci
Gözlerine alýp gökkuþaðýný öylece bakmalýdýr
Ýnsan kendi dýþýnda da bir ve beraberken
Umudun mecrasýnda akar ve çoðalýr
/
Yücelen ve yükseltici bir duaya bürünüp
Hiçbir su i niyetten icazet almaksýzýn
Dingin uykunun dinlenmesinden uyanarak
Güneþleþen dostlarýn inanmalarýna sýðýnýp
En koyu bir adanmýþlýkla sarýlarak hayata
Baþ edilmesi mümkün yeisleri bir bir haklayýp
Ýffetli tövbelerle ihlal ederek karanlýðý
Ve mükerrer sevmelerin ýþýðýnda adýmlayarak
Farkýný vermelidir bahþedilen bu yeni yarýna
Islah edici dünden peydahladýðý bir kararla
Merhabasýný söylerken en erken açan çiçeklere
Yüreðin de üleþtirdiði umudu da vermelidir