Arayýþ Risalesi
Ben,bensiz bir gecenin karanlýðýný
Siliyorum diyordu iblis kýskanarak
Ýnsaný bölük pörçük kýlmak için
Yolsuz ve yönsüz tutmak için
Güneþin arkasýna saklý bir gerçekle
Suyun efendisi ve ateþin ve havanýn
Sukut ettiði bu yerde tek söylediði
Ol ey yol sahibi ya da öl ey var olan
Olmak için yola ölmek için zamana
Dön kendinin en içine buyurmuþtu
Safýný yitirenin yoksulluðunu aldý
Sadakat ve vefasýný yitirenin aklýný
Soydu fikrin ferasetinden yüreðini
Öcünü almak için geçti kendiliðinden
Yol onun olmalýydý yön onun kini
Suç henüz bir iþgale baþlamamýþtý
Nefsin kutuplarý daha arlý ve nurlu
Rengi kirle gölgelenmemiþti beyazýn
Koyu ve mavi deðildi hiç bir nefes
Su kendini gýdýklayanýn gözyaþýydý
Dað bir kibre bürünmeden önce
Göðü tutan direk olduðunu bilir
Ýnsan vesveseye yol vermezken
Aleme bakýp eþrefi mahlukatým derdi
Beþ vakit ezanla hayata seslenirken
Yol hacimli bir teklifle getirildiðin de
Bir cennetle misal verilmiþti dünya
Kuzeyi ve güneyi bir edecek adýmla
Ayný deðil denmiþti iyilik ve körlük
Yolun en baþýnda duran Adem’e
Ýki kere ikinin dört ettiði yerde durdu
Adem daha bilmiyordu baþka ihtimali
Havva’sý olmayan nasýl bilsin
Günahýn yekpare olmadýðýný
Ah Adem Havvasýz günah olur mu
Saf ve saklý yoldan gelen seyyah
Elsiz bir eldiven gibi bomboþtu içi
Henüz ne bir Firdevs görmüþ ne de
Bir sevgiliden ayrý zamana düþmüþtü
Yol arýyordu yön arýyordu gerçeðine