Ve
Canımdan Bezdirme Beni…
Bîgâne kalýp da gördüðüm düþe,
Ne olur canýmdan bezdirme beni…
Ýnsaf et gözümden döktüðüm yaþa,
Bir ömür derdinle gezdirme beni…
At artýk elinden kazma-küreði,
Hicrâna gömme bu garip yüreði.
Zulmetmek deðilse aþkýn gereði,
Elem denizinde yüzdürme beni…
Her yürek gerçek bir pervâne arar,
Bilmem ki seninki daha ne arar.
Üzmek için zâten bahâne arar,
Baht-ý siyahýma ezdirme beni…
Döndürüp kanadý kýrýk bir kuþa,
Býraktýn kalbimi kara bir kýþa.
Eski akçe gibi üç-beþ kuruþa,
Götürüp sarrafa bozdurma beni…
Sen zâlim bir avcý, bense bir þikâr,
Etmiyor kalbine yakarýþým kâr.
Bu gizli kavlimi edip âþikâr,
Bâri bir de ele sezdirme beni…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.