“UMUDUM”A

Yaðmursuz günlerde,
Islak saçlarým vardý gözyaþýmda…
Gecenin büyülü mavisinde,
Baþýmda nöbette dururdu
Sevdiðim sarý sonbahar…
Herkes gittiðinde;
Baharým,
Zor günlerim ve göz yaþlarým bana kalýrdý…

Gözlerimden aksa da hüzün,
Hayata inat, mutluluðun ayak seslerini duyardým
Kirlenmemiþ siyah beyaz aþklarda…
Ziyan edilmiþ zamanlarým,
Sevdalarýmdan armaðan acýlarým vardý…

Her þey zamanýný beklerdi
Bilirdim…
Beklemeler içinde ömrüm geçerdi
Sabrýmý giyinir, sadece izlerdim…

Ýri dalgalar sahile vurdukça içim kopardý.
Ömrümün zamanýný beklerken,
Sabýrsýz sevmelerin taze dallarýndaydýn sen…
Ardýnda kalan iz bendim…

Sonra baþka eller uzandý dallarýna
Dert bir yandan, sevdalar bir yandan…
Oysa Umut’umdun sen uçurum kenarýnda…
Ben ki gözümden sakýnýrken,
Sevdalarýn uðruna ölecek cesaretin vardý senin.
Yapma derdim, etme…
Kolay deðil gençtin…

Kýrgýn akþam gölgelerinde
Yaban eller dokunurdu dallarýna
Deli sevmelerin vardý yürek kuytularýnda…
Martýlar; yosun kokulu sevda haberlerini,
Rüzgarlar; keskin bakýþlarýndaki düþlerini getirirdi bana…
Dar zamanlarýndaydýn…
Biçareydim oðlum…
Beni hiç dinlemedin…
Yaþayýp da görmeliydin…

Ömrümün en zor zamanlarýnda gelmiþtin oysa kucaðýma,
Bilmiyordum daha hayatý,
Ben de senle büyüdüm oðlum
Affet yanlýþlarýmý…
Seninle büyüyen gecelerde
Yeminlerimi bozdum,
Fakir odamýzýn yasýný sildim düþlerinden,
Gecelerine yýldýzlar doðurmak için…

Oysa sen yoktun yanýmda…

O gece yangýnlar yalarken evimizin duvarlarýný
Alevlere sarýlýrken bedenim,
Öldüðüme yanmýyorum ben…
Seninle geçecek zamanlarýmýn yandýðýna ölüyorum UMUT”um…
Ýçimdeki kýz çocuðu gülümseyemeyecek hayata
O senin kardeþindi oysa…
Gözlerindeki umut ýþýklarýyla,
Onun da hakkýydý yaþamak…

Hadi…
Gözyaþlarýný bana ver þimdi
Tatlý dillerini esirgeme benden…
Minik sevda tomurcuðum benim,
Geceler kem gözleriyle baksa sana
Sonbahar olur o an gözlerim
Yaðýþlarýný alýrým dallarýma
Kýyamam ki sana…

Korkulu gecelerinde
Umut kesme aydýnlýklardan…
Güzel yarýnlara açan tomurcuðum,
Mevsimlere aldanmayan can çiçekli dallarýna,
Bereket olsun yaðmurlarým…

Yarýnlarýnda olamasam da
Sonsuz olsun gülüþlerin
Kayýtsýz sevmelerin olsun gönlünde
Ömrümün zamanýný beklerken
Sýra bana da geldi iþte can özüm
Doldu bitimsiz sandýðýn vadem…
Üzülme sakýn, gücenme sevdalarýna
Tutamayacaðýn sözler ver yine bana..
Sadece gülümse…
Sen gelme oðlum
Ben beklerim…
Çünkü
“Baharýn çiçeklerinden
Daha tatlýdýr gülüþlerin”

09/08/2007

Ayþegül TEZCAN

Sosyal Medyada Paylaşın: