Korkmuyorum ölümden hüzün
Yalnýzlýktan korktuðum kadar
Sebebim olmuyor ölümüme
Yüzleþtiðim yalnýzlýklar
Serçe buðday tanesinde
Toprak yaðmur sevincinde
Hüzün mühürlü zarf içinde
Kanatlanmýþ yalnýzlýklar
Sabýr tespih hevesinde
Volta atar köþesinde
Hüzün vicdan muhakemesinde
Kadýmýdýr yalnýzlýklar
Damarlarýmdan hüzün oluk oluk kýzýl kan
Okyanus gibi kýzýl deniz gibi sen akýyor
Ayýþýðý düþüyor yakamoz yok þavkýna vuran
Bu yüzden hüzün
Bu yüzden yalnýzlýk
Hiç himseye görünmeden ölüme yürüyorum umarsýz
Ben umarsýz azrail kararsýz hüzün
Sen çok melek tamamlýyor olmalýsýn
Kan mavi sen zehirliymiþsin
Affet beni seyrekleþiyor adýmlarým
Kýpkýzýl uzanýyorum kanatlarýnýn üstüne
Beyhude öp ve biteviye doður
Çünkü diyordum ki
Hüzün: Hangi denizin mavisiyde
Hangi mevsimin armaðanýydý
Mercanlý yosunlar kaplamýþ
Kýzýl akan yüreðime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.