İÇDENİZ

Ben kendi denizimde,
Denizliðimi bilmedim!
Hep ufka baktým,
Yandým;
Kendi denizime kördüm!

En dýþýmdaydý,
Güzel dýþýmda;
Acýsýyla açardý aþk,
Bakýþýmda…
Biri de demedi,
Ýçine bak!
Aradýðýnda;
Yandým,
Kendi ateþimde söndüm!

Kendimi sevdim,
Kendi denizimi gördüm!
Ezelden ebede,
Kendi izimi sürdüm!

Bendeymiþ en büyük hakikat!


Sosyal Medyada Paylaşın:

Abdurrahman Günay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

EY YAĞIZ AT, DURMA ŞAHA KALK, ŞAHLAN YİNE! UÇAN HALI ELMA DERSEM ÇIK,ARMUT DERSEM ÇIKMA! SEMAÎ BÜYÜK TAARRUZ ANILARI ORMAN 19 MAYIS, BAĞIMSIZLIK ATEŞİNİN HİKÂYESİ BİSİKLET MANİSA'DA BİR GÜN MEVLÂNÂ KARDEŞLİĞİ