Atmosferimi çalmýþlar
boþluktayým ben
yer çekimi yok
oksijenim de bitiyor
þuursuzca geziyorum
baþý boþ dolaþýyorum
çarparak yýldýzlara
hedefim gök taþlarýna
ayaklarým yerden uzak
ellerim sallanmakta
tutunacak dalým yok
ve sana sesleniyorum
uzatsana ellerini
tutsana ellerimden
falýma bakmaný deðil
sarýlmaný istiyorum
üþüdüm bak boþlukta
ýsýtmaný istiyorum
uzat hatta dudaklarýný
oksijen bekliyorum
hayat vermelisin
yaþamalýyým ben de
çünkü seni seviyorum
seven her insan gibi
yaþamak istiyorum....
Fikret TEZAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.