Kırbaç

-beni kiminle bilirdiniz düþlerin sularýnda




esmeden kentin kumlarý üzerime
selam el sallayan yaþlý aðaçlar
baþak saçlarýmý yalayan rüzgarlar
selam ey dirilmektan kurtulan hüzünler
ruhlarýnýz boþaltýrken çýðlýðýnýzý zehirsiz duygulara
kök edinmiþ umutlarda baðýþlansýn
öfkesi dinen suskunluklar






gece açsa da artýk kuþ aðzýyla sesini
uyumayan gündüzleri ayarttýk aþka biz
göz kýrptý kaç günlük ömrü olan nilüferler
delirdi iç içe daireler çizen denizler
bunlar mutlu günlerin uzun türküleri
hiç üzülme baþýný kaldýrýrken sevinç
kýþtan kalan geçmiþi örttü yenilen dönüþler
dayanýn bu sissiz yollara deli adýmlar
aydýnlýða kaybolmaya imkanýnýz var
kýyýlarda daðlarda þimdi adýnýz
silindi o acemi telaþlý gölgelerde
çatýk kaþlý uçurum izleriniz





ve bakýn
doðdu utangaç kadýnlardan ardarda mavi gülüþleriniz






nasýl da sessiz o geceler
anlatýrken güz yapraðýna masallarý
köprülerde baþlarýnýz
gök kýrbaçlarýyla kendini
attý atacak











Sosyal Medyada Paylaşın: