gözlerimin buðusu kendime deðil aðaran saçlarýma ama en çokta sana çocuk ak teller ölüm yakýndýr diyor/desin! sense büyümeden ne çabuk yaþlandýn be çocuk
yük oldun! acýdým inledim içlendim ama tutupta ellerinden çýkaramadým inatçýlýðýn tuttu! yüreðimde çakýlý kaldýn be çocuk
biliyordum kalk ayaða desem kalkamazdýn kanýyordu dizlerin babasýzlýðýný da biliyordum ama neden gözlerinde gün be gün çoðalýyordu annesizliðin yaram/azdýn! ölmezdin de ýslandýkça yaðmur altýnda kýzamýk ve zatürreden
inan ki çocuk en az senin kadar ben de isterdim sevmeyi /sevilmeyi ne olduysa aha þurama eli deðdi deðeli yalancý sevgilerin içimde senin kahrýn dýþýmdaysa benim kahrýmdan oldu olanlar buza kesti yüreðim üþüme çocuk!
ve þimdi ölme! sýrasý deðil ölmedim ki ben daha çocuk say ki hayatýn it canlýsýyýz sýrt sýrtayýz az daha dayan yalnýz baþýna da ölünmez ki be çocuk
09.07.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
Saadet Ün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.