MELONKONİK AŞKLAR.

Defalarca vurulduktan sonra kadehler.
Þarap da biter , kahkahlar da susardý...
Zarif kadeheler , kýrýlýr caddeler , görünürdü...
Gecenin ortasýnda huzur solurdu kentler.
O saatlerden sonra melonkonik aþklar ...
Dibe vuran kadýnýn dudaklarýnda
Bir pismanlýk þarkýsýyla baþlar.
Hala bir intikamdýr.
Sarý perdelerin arkasýnda;
Ruhu kavuran kýrmýzý þaraplar...
Ama þimdi ne huzur var ne þarap.
Ne de bu kentin meyhanelerinde ,
Divaneler kahkalar atýyor...
Þimdi bu kentin sokaklarýnda ,
Kahpe bombalar patlýyor.
Birileri þarap yerine yüreklerinde ;
Kýrmýzý ihanetler saklýyor.
Benim adaletim hep farklý tartar.
Þimdiki türküler çok derin kanýyor.
’Of anam of , bunlar organize suçlar ;’
Diye diye ciðerler yanýyor.
’Üstümüzde zifiri karanlýklar var ,
Yüreðimize aþk da düþmüyor , aydýnlýk ta ;’
Feryatlarýyla acýlar, kederler donuyor...

Bin hasretle özlediðimiz melonkonik aþklar ,
Yüksek topuklu ayakkabýlarla çiðnenmiþ ,
Yetim hatýralardýr , yaralý kaldýrým taþlarýnda ...



26/01/ 2011 Þükrü ÇAKIR..Ýzmit

Sosyal Medyada Paylaşın: