SÝVEREK SÝVEREK
‘’Siverek’’, ‘’Siverek’’ diyerek;
Kuru soðan., ekmek yiyerek,
Toz dumana karýþtýðýnda da…
Seni çaðýrayým Siverek.
Yýllar sonra içtiðim mýrralar hakkýna,
Ellerimi gözlerime siper edip;
Bulutlar yýldýrým ve þimþek attýðýnda da,
Seni tek baþýma arayayým Siverek..
Hala alýnmamýþ hakkýn varsa,
Hakkýn terazisinde;
Çýkýp seni kayýrayým Siverek…
Siverek, Siverek !!!!!
Candan öte özüm Siverek,
Karaca Dað’da Türküm,sazým Siverek…
Ben de bir zamanlar ‘’hizmet’’ diyerek
Tozlu yollarýnda, susuz köylerinde koþtum.
Göz pýnarlarýmda kuruyan tozum Siverek.
Meslek sermayem, övünç kozum Siverek..
Hani vilayet olacaktýn,
Bab-ý Hükümetlere dilekçeler verdin.
Sen unutmuþsun amma þimdi benim derdim.
Eski vilayet binasý , mührün senin
Gelene gidene gösterdim.
Hala alýnmamýþ hakkýn varsa,
Hakkýn terazisinde;
Çýkýp seni kayýrayým Siverek!!!
Nerede ararsan yakýndayým,Siverek…
Zordaysan,dardaysan yanýndayým,Siverek...
Þükrü ÇAKIR- 15/08/2010 --Kocaeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.