Seni terk etmek

Seni terk etmek,
Bilmediðim bir denizde hoþçakal,
Hissedilmemiþ korkularla gözlerime sokulan.
Seni terk etmek,
Harap þehirlede yorgun sözlerin aðýr anlanlamý ruhuma dokunan;
Sona yaklaþmýþ durgunluk her nefeste içime dolan.
Seni terk etmek,
Ayný sözlerin küçük kavramlarý sýnýrlayan dudaklarýmý;
Gözlerime baka baka saran nefret düþlerimi.
Kýrýk týrnaklý soðuk beden;
Çamura dökülen kan,
Eriyen bir hoþçakal senden sonra kalan.

Ufka doðru þekilenen bir resim;
Bulanýk bir nehire çizilen asi bir kýrmýzý;
Karanlýk bir gecede gök yüzünden çalýnan özgürlük yýldýzý;
Alev alev yanan düþlerin tozu güneþe doðru;
Çýblak ayakla koþan bir çocuk;
Petrole gömülmüþ bir kuþ,
Ýdamla sýnýrlý yaþlý bir düþ uyandýran gerçeðe doðru.

Yaþlý kokan bir odanýn rutubetli geçmiþi,
Tek nota çalan sarý bir lambanýn anlatýklarý.
Suçsuzluðunu suçlayan süret kýrýk bir aynada gördüklerim
Nefesinde acý gözlerinde kuru bir damla,
olgunluðu anlatan bir resim beklemek kendini.

Hangi seferinde kim bulacak seni ?
Hangi þehirde hangi hayale sarýlacaksýn?
Unutup yitirdiðinde papatyalarýný;
Renklerini kaybettiðinde yüreðinin;
Bir kalemle renklendir sevgimi.
Akýp giderken rüzgarla tüm bedenim silemediðim tek gerçeðim.
Hayaline hoþçakal demedim;
Seni senden daha iyi bilenim.

Sosyal Medyada Paylaşın: