yapayalnýz oturmuþ, kimsesiz gibisin. görmüyor gözlerin önünde bin demet lale… oturduðun tahta sýra, akþamdan mý kalmýþ ne. öylesine bir hüzün saklý sanki üzerinde.
birisi mi var yoksa gelecek, bekle mi dedi. sevgiye aç gözleri ile belki bir sokak kedisi… önündeki lalelerin, var mý açmamýþ bir rengi. gözlerindeki yalnýzlýk, akþamýn hediyesi mi...
ne o, yoksa birazdan, kalkýp gidecek misin. önündeki lalelere hoþça kal demeyecek misin. ben arkandan izlerim seni yarýn gene gelecek misin. acýsýz bir öykü olurum söz, beni dinleyecek misin.
Cevat Çeþtepe
Eski tarihli bir þiir
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.