Buralarda her bulut kendine aðlar
Islanýrken birbirimizi kaybettiðimiz düþlerimizde
Yollarýmýz çýkmýyor kendi yokuþlarýmýza
Yaslandýðým duvarlar yýkýlýyor ben bakýyorum
Uzaklýðýna uzanýyorum,ellerim ürkek ve yaralý
Sonbahar rüzgarý geçiyor üzerimden
Düþen bir yaprak titretiyor yüreðimi
En korkak yanlarýmla sana doðru akýyorum..
Hayat sobelerken ben hayallerimi uyutuyorum
Ýnsafýna býrakmýþým sevgimin söz dinlemeyen yanýný
Yalancý mutluluklar satýn alýyorum masalcý dededen
Karþýlýðýnda ödünç gülümsemelerimi veriyorum
Ýçimde kimliksiz bir ben yaþatýyorum
Ýsterken kanatlanmak yeni günahlar biriktiriyorum
Cehennemimi yaratýyorum her defasýnda bilerek
Býrak kirliliklerim kalsýn yerinde
Ellerini uzatsaydýn tutacaktým
Tüm görünen iç aynamla..
Gün ýþýðýndan kaçan bir karanlýk çöküyor gözlerime
Iþýksýzým bakýyor görmüyorum
Yorgun günler geçip gidiyor,ben bekliyorum
Çaresiz beklentilerim kanýyor
Solgun yaralarýmdan geçiyorum,susuyorum her þeye
Bir sana yönelmiþ dilimin en vurgun yaný
Gel desen koþacaktým
Kýrýlmýþ hüznümü býrakarak…
Ayrýlýk kuþlarý uçuyor yine üzerimde
Kanat çýrpýnýþlarý çýnlýyor kulaklarýmda
Ellerin bir sevdanýn öyküsünü tutuyor
Okumuyorsun,bakýþlarýn taþ kesiliyor
Yarým bir öykü kalýyor dudaklarýmda
En sessiz harfimden vuruluyorum
Kal desen kalacaktým
Yeni bir ben dirilterek…