Terkedilmiþ Kedilerin olsun bu þiir
Hüzünlerin gece nöbetinde Adým Soyadým
Beynimde dokuz kýrýk- saymadým karnýmdakini
Bir kapýda unutulmuþ cenin uðultusu sokaðýn
Öylece sükut ben hangisiyim
Kesilmiþ Þaman parmaðýyým öyleyse-
Kýrýlsýn kalemim bir kum taþýyla
Ýçinde insan olmayan bir aþk lal sularda
Külden leylim Þiirler ölü meridyenler
Yani hayatýn en küflü yerinde kardeþim
Kendini iki mandalla rüzgara asan-
Kadýnlarýn olsun bu þiir
Ayrýlýða kýyýsý olan þehirlerden geçtim-geceydi
Öz kütlesi ayak izlerimde eskiyen
O gizlediði maðlubüyetten mütemadiyen
Eskimiþ Adamým ben eskimiþ Adam eskimiþ es ki A
Lütfen susun acilen Çaykovski ya da Sezen...
Saðýrlar korosu kör bir tablo da iþte sen
Ýptal edilmiþ günce ya da kaðýttan kadýnlar çöplüðü
Gök küre tut beni yanmaktan tükenmiþ Hidrojen
Topladým bir örümcek aðýnda maviydi özne
Hep düþüyorum kendime Ah ne kötü Aþk
Alçýya alýnmýþ bir ruhun yarasýyým
Susturucu takýlmýþ çýðlýðýmýn menziline
Kurþun temizliyorum alnýmda yakýn temas
Beni vuran ellerini düþürüyor kaçarken
Liflerimle kapatýp yüzünü seviyorum katilimi
Unutup ölü bir hücreyi öpen-
Adamlarýn olsun bu Þiir...
CÇ:
Aachen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.