sen gözleri zehir sacan!
sen kemiklerimi sizlatansin
gece saginagi nöbetlerimde.
ucubelerle örülü duvarlarinda,
arasina papatyalar kuruttugum
mektuplari ate$ine verensin.
...
ey vicdanini köpeklere yedirip
le$lerini cürüten topraklarimda...
sen ezberlet diline cehennemden gelen narí
solut bedenine hergün bin zarí...
hem önceyi hem sonrayi
ate$e versin Tanri !
ne ben ben olayim, nede sen sen ol...
sen gözleri zehir sacan!
perilerimi calansin masal ülkelerimden.
sönen ate$böceklerime inat
kalbimi hala dansa koyansin.
tutun ellerimi!
var gücümle gögsümü yerinden söküp
kelaynaklara armagan edesim var.
ey cehaletini gögümün üstüne kuran cellat
yasayi hice sayan hain ,
$imdi Ýsrâfil´in Sûr’a nefesi ben
Azrail`in Hakka hediyesi sensin...
(e.a.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.