yasa mi büründü ye$ile calan gözlerin
a sevdasi daglarimda kardelenler büyüten!
issizla$ti mi, katedrallerin koca salonu
solugu, nabzi durdumu yürek bogumunun…
hangi karanlik kuyulara saldin bo$ kovanida,
doldurdugun kiymetsiz bahcelere döküldü...
diline hangi isyani ili$tirdin gecenin izinde
hangi benlige büründün, uyu$tun dehlizlerde
ve cemreleri hangi yasa saldinda
cigle$medi , kaldi yalnizliginda avcunun...
ah! ömrümü yoluna serdigim
ugruna elimde boca ettigim kelimelerim,
yüregime sakladigim deniz kabuklarim var
a sevdasi daglarimda kardelenler büyüten!
vuslati yanilmi$ bir baharim
boynu bükülmü$, yapraklari dökülmü$
güllerim var sineme sardigim…
unutup gitmeli artik,
terketmeli izinin oldugu karanliklari.
elime beyaz mendili alip,
hatta caldigin karalara inat sallamalida
güne$e, denize, yildizlara
Yagmura, Bahara, Boraya…
„ üc güzel sevdim“ diyen
dilleri susturmali yürek ati$imdam
ve kan kokmamali artik cesetimden.
unutmali ....
unutmali artik, adina ait ne varsa...
e.a
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.