Soydum Şiirimin Soluğunu

boþunam
ruhsatsýzým
dile kolayým,çala kalemim
güz telaþým
mülteci duygularýmýn korkusu

bil istedim...

martý sandý kendini denizine,
yolu þaþmýþ güvercinlerim
tuzlandý kanatlarým
yazlandý
boþverdim..
utanýr yok seslerimin bahçeleri,
yýldýz sayarken gökyüzün
aðýz kurusuyum karþý,karþýnýn
dil kýrýþýðý
ses,soluk buruþuðu

ay vurdu öteme az öncelerin
ay vurdu çiseme
ateþler yanýna koydum içimi
kül eþeledim
söze deðdim
köze deðdim
düþler büyüttüm kadýn iklimine
soydum þiirimin soluðunu
kirpiðine kirpiðim deðsin istedim
beþ kollu þamdanlarýmda ,
tek mum
harla güneþini gökgürültüsünün
yak düþlerimi
þaþýrsýn iðne oyasý umurum

boþunam
aklým,fikrim
ruhsatsýzým
dile kolayým,güz telaþým
tereddütüm...ne mümkünüm


bil istedim,
üzgünüm...

Suadiye.2011
Demir Mutlugil

Sosyal Medyada Paylaşın: