Hergün hem yeniden doðaN Hem de ölümüne kaybedercesine batan Alev alev yanan bir güneþim þimdi. En sevdiði varlýðýný kýran bir çocuk Belki de evladýný kaybeden bir anneyim Saða sola sayýklýyorum adýný Bir þey ararcasýna bakýnýyor gözlerim hýzla Bir yaðmur yaðar ve belki, Belki de gözlerim gözlerine deðer umuduyla. Yürüdüðüm yerlerde, dostlarýma,ahbaplarýma Ve kendime, Ölmüþ bir kadýnýn ruhunu býrakýyorum þimdilerde. Ruhumun parçalarýný topluyorlar Üstlerine basarak... Caným acýyor, Kendi canýmla savasýyorum Ne yenilebiliyor ne de kazanabiliyorum Meðer her insan hýrslarýnýn esiri olup Savaþta yýpranýslarýný feda edermiþ... Kaybettiklerim içimi yiyor,içim beni. Kalbine býcak saplanmýs bir kuban gibi Koþturuyor bir zamanlarki neþe dolu ruhum. Hayatla savasýyor,hayatla ölüyorum.
BAÞAK KURU
Sosyal Medyada Paylaşın:
basakuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.