DELİ

Ben dalgalý denizler kadar yorgun,
Bir volkan kadar, sýcak,
Balýklar kadar, sessiz,
Rüzgar gibi, öfkeliyim.

Sað elimde ihanet, sol elimde aþk,
Çeviririm dünya’yý, düþene kadar,
Yýldýzlarlarla dost olur, selamlaþýrým,
Yürürüm güneþ’e, piþene kadar.

Bulut olur yaðarým, delicesine,
Yeniden dünyaya, gelircesine.
Mehtabý küçültür, kolye yaparým,
Sevdiðime armaðan, verircesine.

Belki ben bir deliyim, belki ben bir veliyim,
Dolaþýrken uzayda, her þeyi görmeliyim.
Beyin okumalýyým, kalbini bilmeliyim,
Bencillikten uzaksa, o zaman sevmeliyim.

Sevmenin mevsimi yok, yaz , kýþ, bahar fark etmez,
Seven insan ayrýlmaz, birbirini terk etmez.
Kalk git arkadaþ artýk, çaðýrýyorlar mutfak’tan,
Sonra sende ben gibi, kaçýrýrsýn ufaktan.

Burasý akýl ve ruh saðlýðý, uçmuþlar kliniði.
Bende burada öðrendim, akýllý deliliði.
Burasý akýllýlar koðuþu, malik hanesi,
Bizi yakýnlaþtýran, hepsi aþk hikayesi.

N.Gökhan SONSEL



Sosyal Medyada Paylaşın: