VEDA EDİP GİDERKEN
Veda edip giderken, kahroldum kederimden,
Gülüþlerim yapmacýk, aðlayýþým derinden.
Ona bir gül verseydim, sevda bahçelerinden,
Beni böyle býrakýp...terk edip gider miydi ?
Hasret doldu gözüme, solgun dudaklarýma,
Yaðmur gibi yaþ indi, o gün yanaklarýma.
Yazdýðým son mektubun, acep yapraklarýna,
Seviyorum deseydim...terk edip gider miydi ?
Kuþlarýn bulut, bulut, döndükleri o gece,
Buðulanan camýma, yazdým çizdim ismini.
Bir tek defa bakmadan, yýrtýp atsam resmini,
Ben onu yine böyle...böyle çok sever miydim ?
Aradan yýllar geçti, gitti hala gelmedi,
Kalbimi götürmüþtü, tekrar geri vermedi.
Neler çektim ben neler, o halimi bilmedi,
Eðer geri dönseydi, böyle çok sever miydim ?
Ne mektuplar döþendim, hasretim gel dön bana,
Mektuplar geri döndü, darýlmýþ küsmüþ bana.
Dertli kalem dert yazar, biten sevdadan yana,
Þimdi gönüller deðil...biten ömürler yorgun..
N.Gökhan SONSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.