Kentin üstünde. hain bir sancý vardý,
Bir tarla faresi ortada geziyordu,
Susturulmuþtu halk,
Sürgündeydi insanlýk.
Adalet tali bir yola taþýnmýþtý,
Solucanlar harlý gülümsüyordu,
Fare solucanlarý besliyordu,
Sabahlar sarhoþ,
Akþamlar çakýr keyifti.
Ýnsanlarda sahipsizlik,
Caddelerde yalnýzlýk,
Kaldýrýmlarda leþ kokuyordu.
Karanfiller uzakta kalmýþtý,
Gül sürgündeydi artýk.
Üç beþ bülbül fareyi besliyordu.
Fare kýrmýzý kurdeleyle geziyordu,
Kentin sokaklarý bir hoþtu,
Adalet esarette,
Mülk sürgündeydi,
Ankara gibi,
Ankara kendine sürgündü artýk.
Þems yaylasýnda sardunyalar solmuþ,
Feslikanlar kurumuþtu.
Ben sürgündeydim.
Kentin berduþ sokaklarýnda,
Eski zamanlardan bir karanlýk vardý,
Kalleþ bir sancý hain bir pusuydu,
Fare halinden mutluydu.
Yüzlerde maske vardý,
Maskelerde karanlýk,
Hadi ya,
Karanlýklarda tanrý,
Hadi ya,
Tanrý vicdandaydý,
Hadi ya,
Tanrý cüzdandaydý,
Hadi ya,
Sürgündeydi.
Kim?
Orhan YILMAZ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.