YILDIRIM GÜRSES'E VEFA (gülce-buluşma)

YILDIRIM GÜRSES’E VEFA

Fýrtýnalar estirip, dokularý bozmadan
Þeref ile þan ile zirvelerde bir isim
Nice beste, nice söz; çaðlayan þelaleyle
Basýyor damgasýný kýrk yýl, kaç kýrklý mevsim

Sene Otuz Dokuz’da, doðum aylardan ocak
Þanlý Bursa’mýzýn yemyeþil kucaðýnda.
Milli bilinç içinde; aþk, sevda dalga dalga
Dev adýmlar atacak Türk Müziði onunla

Henüz on ikisinde el edince yarýnlar
Davudi sesiyle, yükseliyor hevesi
Hafýz babasýna Kuran okuyan gencin
Kaderini çizmiþ belli, ses kralý seçilmesi

Ýþletme tahsili için gidince Ankara’ya
Bulmuþtu ilk önce ilmin nurlu yolunu
Bir yanda sanat ruhu, çekmiþ onu notaya
Müzik müzik diyordu sese ayarlý ruhu.

Güzide nefesinde, anaforlu cazibe
Bu nasýl bir haykýrýþ, hüsran dolmuþ sesine
“Elveda gençliðim! Elveda ey hatýralar!”
Her bestesi vuruyor kaderin ensesine

Sararmýþ sanki ümit, ne çabuk solmuþ bahar
Giden gençlik ardýnda gözlerinde hüzün var
Sesli sözlü naðmeyle bir dönüm noktasýnda
Sevdalý yüreði ona üstün liyakat sunar

Musiki tezgâhýnda bin emekle dokunan
Genç yaþýnda hazanla örülen bir dantelâ
Aþk makamlý bestedir, alevden oku olan
Altýn mikrofon gelir yarýþma sonucundan

“Giden gençliðimiz geri dönmeyecek” diyor ya!
Boynu bükük bakarken ah’la geçen yýllara
Muhayyer Kürdi þarký, yerküreyi sarsarken;
Altýn mikrofon artýk düþmeyecek elinden

Þarkýlarý vardý, gönlümüzde iz býrakan þarkýlar
“Her sonbahar geliþinde, sen gelirsin aklýma”
Diyen o efsunkar þarkýlar!
Mazisi her an canlý, her an damlar anýlar
“Bir bakýþ ki o kadar yaþadým mazim kadar”
Dönüþ yolu olmayan eski mevsim peþinde
“Yýllar sonra rastladým çocukluk sevgilime”
*
Yýldýrým Gürses bize manevi bir hazine
Çýðýr açan müzikte, bir devin hikâyesi
Zirve ona münasip, þöhret alnýnýn teri
Eserler vermek ise, kutsal milli vazife

Çabasý Türk Kültürü, hedefi kutlu bir yol
Dâhiyâne sanatçý, ideal yüklü ekol
Elinde þef çubuðu safi uçuyor ruhu
Onun sevdasý büyük, her an “hazýr ol!” diyor
Ödenmeli azimle, vatana vefa borcu,
Milli duygu þahlansýn arþa çýksýn istiyor

Ýleri! Daha ileri diyor ve ekliyor
Tek sesli deðil, tüm sazlar karýþmalý
Musikimiz evrensel boyuta ulaþmalý, aþmalý diyor!
Denenmemiþ denensin, kâinatta ses mi yok?
Uzay çaðýna geldik; geliþip deðiþmek istiyor
Birleþsin sazlarýmýz, birlikten kuvvet doðar
Haykýralým dünyaya, yarýnlar bizim diyor.

Kanun, tambur, ud, gitar neyimiz varsa;
Kemençe, baðlama, klarnet ve zurna
Nerede davulum, nerede sazým?
Anadolum, tarihim, þerefim, þaným
“Toplanýp birlikte çalalým!” diyor.
*
Verimin en zirve yerinde,
Meþum bir kalp krizi kopardý onu dalýndan
Hizmet çaðýnýn doruðundan…
Üç yüz elli beste mahzun, sazlar soluksuz kaldý
Vakitsiz gelen ecel atmýþ bir yaþýnda onu bizden ayýrdý!
*
Sevdalar yas tutup nazlar aðlasýn
Gönlümde taht kuran hazlar aðlasýn
Mademki boþalmýþ kral sahnesi
Þarkýlar yas tutup sazlar aðlasýn

Yýldýrým bestesi bitti biteli
Bilmem ki yerini tutan geldi mi?
Nerede o eþsiz naðmeler þefi?
Notalar üzülüp, sözler aðlasýn

Çok sesli tellerle coþan sesine
Kim hayran olmadý, düþüncesine?
Efsane yazdýran gül nefesine
Baharlar sararýp, yazlar aðlasýn…

(gülce- buluþma)
12.01.2011-Ýst- Asuman Soydan Atasayar





Sosyal Medyada Paylaşın: