SAVRULUR DURUR

Yine yaþ akýtmýþ gözleri nemli,
Aþk þarabý içmiþ kafasý demli,
Anlattýðý her þey biraz sitemli,
Hayat onu sarhoþ etmiþ savrulur durur.

Sýkýlmýþta yine artmýþ ateþi,
Ne anne baba var, ne bir kardeþi,
En son çekip gitmiþ sevdiði eþi,
Hayat onu dýþa itmiþ kaybolur durur.

Evinin yýkýkmýþ baba direði,
Dayanmaz hiç bir þeye zayýf yüreði,
Onun tek dostu Azrail’le çýraðý,
Hayat onu hasta etmiþ dövünür durur.

Cebinde kalmamýþ kuruþ parasý,
Tüm herkesle açýlmýþtýr arasý,
Bir derdi var asla yoktur çaresi,
Hayat onu dilendirmiþ ezilir durur.

Baþýnda iyice açýlmýþ keli,
Felç olmuþ artýk tutmuyor eli,
En sonunda birde kýrýlmýþ beli,
Hayat onu ezip geçmiþ sürünür durur.

Çalýþýr didinirde yoktur hiç karý,
Ne yazý tatildir, ne var baharý,
Balda yapamýyor deðilki arý,
Hayat onu bataklatmýþ çýrpýnýr durur.

Akþam olur tam yumarken gözünü,
Hatýrlar o an tutmadýðý sözünü,
Bu da alev eder kýzgýn közünü,
Hayat onu borçlu etmiþ düþünür durur.

Sorarlar zamanýnda yokmuymuþ aklý,
Dinlese düþünse herkesde haklý,
Ama dünya zalim, dünya nifaklý,
Hayat onu parçalamýþ, küçülür durur.
Bakarsýn bir gün oda turnayý gözünden vurur.

Sosyal Medyada Paylaşın: