ER
BİR AKŞAMÜSTÜ
Bir nöbet gününde, bir akþam üstü,
Fakülte koridorlarýnda yürümekteyim.
Attýðým her adýmda seni aradým,
Görmediðim her dakika erimekteyim.
Gitme günü gelmiþ alna yazýlan,
Ecel gibi bir þey hissetmekteyim.
Kimse kaldýrmasýn uyumuþ sanýp,
Seni hayallerde seyretmekteyim.
Beni yakan ateþ dünyadan deðil,
Cehennemden kopmuþ kavrulmaktayým.
Kollarýmdan tuttu bir deli rüzgar,
Saða sola çarpa çarpa savrulmaktaym.
Hastalar ölümü tatmýþ hastalar,
Biraz daha yaþam için hep savaþtalar.
Hastalar, kalpleri pilli hastalar,
Beni gördü artýk hepsi yastalar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.